Przypadek czy może jednak ukryty przekaz? Case 1998-2000…

Klasyczna ermanometria bazuje na układzie OABC, w którym punktem C jest poszukiwany kraniec przestrzeni, po której porusza się rynek, punkt O to początek układu 3D zaś A i B to dwa przeciwstawne sobie ekstrema, w których dochodzi do zmiany trendu i wykształcenia się nowej fali. Rozpoczynając pomiar ermanometrycznej przestrzeni, należy od denka czyli punktu O wyselekcjonować  wzrostową falę o szczycie A, z którego następnie rozpoczyna się zniżka zakończona na dnie w punkcie B. Tak zbudowany układ OAB pozwala opisać przyszłe okienko czasowe, w którym rynek powinien osiągnąć punkt zwroty czy też rozpocząć nowy impuls. A co jeśli nauka zwana z ermanometry opisuje jeszcze coś więcej, niż tylko przeciwstawne sobie ekstrema w ramach tego samego spiralnego ciągu wydarzeń?

Czytaj dalej „Przypadek czy może jednak ukryty przekaz? Case 1998-2000…”