Rynki finansowe 3D – cena, czas i co jeszcze?, Piotr Neidek, #110 TJS

Pod koniec maja miałem możliwość  zaprezentowania koncepcji ermanometrii w programie TradingJam Session , której relacja wideo znajduje się pod adresem https://www.youtube.com/watch?v=9gD2alkPaBM W dosyć szczegółowy i mam nadzieję klarowny sposób, zostały przedstawione podstawy teoretyczne, na bazie których zbudowana jest koncepcja przestrzennego postrzegania rynków finansowych. Począwszy od negacji pojęcia czasu, poprzez wycieczki myślowe do świata fizyki a skończywszy na praktycznych przykładach tego, jak powiązane  są ze sobą kluczowe ekstrema WIGu, przez około 1h zostały omówione najważniejsze aspekty ermanometrii. 

Czytaj dalej „Rynki finansowe 3D – cena, czas i co jeszcze?, Piotr Neidek, #110 TJS”

Sezon ogórkowy okresem do zadumy

 

Od początku roku indeks WIG zbudował falę spadkową, której struktura nawiązuje budową zarówno do klasycznych impulsów jak i złożonych korekt. Abstrahując od elliottowskich rozważań nt. tego, czy jest to pierwsza w piątej czy piąta w pierwszej, powstałe ekstrema posiadają cechy jedynie lokalnych swingów a nie kluczowych fal, których właściwe oznaczenie niesie ze sobą długoterminowe sygnały kupna czy sprzedaży.

Czytaj dalej „Sezon ogórkowy okresem do zadumy”

Przygodę z WIGiem czas zacząć.

Innym interesującym okresem w historii GPW był ten, w którym WIG ukształtował szczyt w sierpniu 1994 oraz denko w marcu następnego roku. W owym czasie rynek załamał się o 50% jednakże wykonana wówczas korekta, stanowiąca ostatni element układu A-B-C, nie zniosła całego impulsu hossy zapoczątkowanego w 1992.r. Mając na uwadze ww. kluczowe ekstrema należałoby sprawdzić, jak wówczas spisywał się wzór Ermana na określanie punktów zwrotnych na rynku.

Rysunek 1. WIG wykres liniowy. Opracowanie własne na podstawie www.stooq.pl

Tabela 1. Kluczowe punkty zwrotne  Opracowanie własne.

Czytaj dalej „Przygodę z WIGiem czas zacząć.”